Een verwildere tuin met een vijver. Niemand kijkt er meer naar om, niemand komt nog door het poortje in de muur. Gras verstikt de bloemperken, het onkruid woekert alom. Alle dieren die wonen in de tuin wachten op Haas. Eens op een avond is hij er geweest. Behoedzaam heeft hij gespeurd, hippend in het gras terwijl hij neuzelde aan bloemen en groen.
Sindsdien denkt iedereen dat Haas ervoor zal zorgen dat de tuin weer in zijn oorspronkelijke staat zal worden hersteld…
Houdt Paul Biegel ons een spiegel voor wanneer hij de avonturen van de dieren beschrijft:
hun onderlinge strijd, hun avonturen, hun verlangens, hun verliefdheden, hun afgust?