Ze lachten hem allemaal uit: alle vissers uit het dorp.
?Een eiland?? roepen ze. ?Hier voor de kust??
Daar heeft nog nooit iemand van gehoord, en nog nooit heeft iemand het gezien.
?Maar ik wel!? roept Hoog-Keesje. ?Vanaf de vuurtoren heb ik het zien liggen. Door de verrekijker.?
Niemand gelooft hem natuurlijk behalve zijn zusje Miertje. Zij gelooft alles van Hoog-Keesje, de wonderlijkste verhalen die hij over zijn eiland vertelt; dat de mannen er van ijzer zijn en de vrouwen van porcelein.
?Zullen we erheen?? vraagt ze
Erheen? Hoog-Keesje schrikt. Maar dat brengt hem op een idee?

Verschenen ter gelegenheid van de kinderboekenweek 1989